‘Zo Sierd, heb je een tweede huis gekocht?’ Een klant vraagt het me recht op de man af. Ik kijk verbaasd en vragend terug. Het kwartje valt nog niet zo snel. Ik ben ruim 2 jaar geleden zelf wel verhuisd, maar ik denk niet dat hij daar op doelt. Dus probeer ik het eerst even met een simpele wedervraag: ‘hoe bedoel je?’. Hij zegt: ‘ik zag een bord op de Nijewei met aangekocht erop en jouw naam, dus ik denk Sierd heeft een huis gekocht’. Aha, nu snap ik de verwarring. Ik schiet in de lach; ‘nee joh, ik koop niet voor mezelf, ons kantoor helpt soms kopers bij het kopen van een huis, dat heet aankoopbegeleiding. Nu is het zijn beurt om verbaasd te kijken. Blijkbaar heb ik wat meer woorden nodig om dit uit te leggen.
Dus leg ik het eerst uit aan de hand van de vergelijking met een verkocht bord. Als wij een verkocht bordje plaatsen is het inmiddels algemeen bekend dat de eigenaar van de woning gekozen heeft om het huis via ons kantoor te verkopen. Als dat lukt volgt het bordje verkocht. Wij zijn in die situatie de belangenbehartiger van de verkoper. Maar wij helpen ook regelmatig kopers bij het kopen van een huis. Dat kan uiteraard alleen als dat huis niet bij onze eigen makelaardij te koop staat. We mogen namelijk nooit voor twee partijen optreden. Als een woning bij een andere makelaar te koop staat mogen wij de belangen van de koper behartigen. In die situatie spreken we over aankoopbegeleiding. Wij schatten dan namens de koper alle plus en minpunten van de woning in en geven advies over de waarde en doen de onderhandeling en administratieve controles. Als dat allemaal succesvol afgerond is plaatsen we een bord met aangekocht erop.
Eigenlijk heel logisch dat zowel verkopers als kopers zich bij laten staan door een deskundige bij zo’n grote uitgave. Ook nog een uitgave waarbij emoties soms ook een belangrijke rol spelen. Dan is een nuchtere kijk op de zaken best handig. Daar kan de makelaar een belangrijke rol vervullen. Hoewel de makelaar van de verkoper super aardig en correct kan zijn, blijft het wel de belangenbehartiger van de verkoper. Die heeft dus niet de pet van de koper op. De aankoopmakelaar wel.