
Weer een leuke afkorting die ik graag nader toelicht. Regelmatig hoor ik mensen klagen over het feit dat bouwprojecten zo lang duren. Hierbij wordt voornamelijk naar de overheid gekeken. Daar zit ook zeker een kern van waarheid in. Ambtelijke molens….
Maar toch moeten we ook kritisch naar onszelf kijken als het gaat om de vertraging. In veel dorpen in Opsterland en omliggende gemeenten kan ik voorbeelden noemen waarbij de vertraging mede komt door een aantal bewoners van het betreffende dorp zelf. Iedereen wil wel dat er woningen voor jeugd, gezinnen of senioren gebouwd worden, maar bij voorkeur niet op een plaats waar je er zelf ‘last van’ hebt. Niet in jouw achtertuin zeg maar. Daar staat NIMBY voor. Not In My Back Yard.
Er zijn schrijnende voorbeelden van te vinden. Ik kan er niet omheen: het komt me soms wel wat raar over dat sommigen het idee hebben dat ze het eeuwige recht hebben op hun woongenot met vrij zicht of geen directe buren. Door de bezwaarprocedures vertragen bouwprojecten enorm en krijgt de jeugd nog minder kans. In zo’n situatie is het denk ik goed om het ook eens van de andere kant te bekijken. Stel je hebt al dertig jaar een prachtige plek gehad, wordt het dan niet eens tijd dat er een nieuwe generatie ook de kans krijgt om ergens mooi te kunnen wonen.
Je kunt niet groeien zonder groeipijn. Natuurlijk in alle redelijkheid en je moet niet over je heen laten lopen. Als er een plan ontwikkeld wordt en als je daar schade van hebt, dan heb je recht op planschade. Maar de jeugd heeft ook recht op een plek om te wonen en een leuke eigen achtertuin.